Phnom Penh

We hebben zojuist Phnom Penh verlaten en zitten nu zo'n 6 uur in de bus op weg naar SIem Reap. Tijd voor wat inspiratie voor dit reisverslag dus, om onder begeleiding van de lokale MTV terug te kijken op onze eerste dagen in Cambodja.
Zondagmorgen aangekomen op het vliegveld in de hoofstad Phnom Penh besloten we om ons met een Tuk Tuk te laten vervoeren naar ons hotel nabij het centrum van deze stad. Omdat wij gelezen hadden dat een transfer ongeveer een half uur zou duren, leek dit vervoersmiddel ons wellicht niet het meest voor de hand liggend, maar aangezien dat ons verteld werd dat een taxi echter dúúrder is (7 i.p.v 10 Amerikaanse dollars), besloten we dus om voor de Tuk Tuk te gaan. Dit bleek achteraf een logische keuze, want het krioelt hier weer van de brommers (maar niet zo druk als in Saigon), en minder auto's zodat doorrijden niet echt goed mogelijk is. Al toeterend komen ze je hierbij kris kras voorbij. Een verkeersregelaar doet zijn best om op het midden van de weg de boel te leiden, maar lijkt vervolgens compleet genegeerd te worden door het aanrijdende verkeer. Petje af voor een ventje van zo'n 3 jaar die het aandurfde om midden in het drukke verkeer bij ons kwam bedelen voor wat geld. Lijkt mij een hele uitdaging. Verder kunnen sommige wegen zo hobbelig en met grote gaten zijn, dat wé uiteindelijk toch opgelucht zijn dat de Tuk Tuk heelhuids is gebleven én wij op de bestemming aangekomen zijn :-)
Op onze aankomstdag eerst Phnom Penh verkent met een bezoek aan de mooie Royal Palace.
Gisteren een indrukwekkende maar heftige dag gehad bij ons bezoek aan de S21 gevangenis en de Killing Fields. Tussen 1975 en 1979 is Cambodja verscheurt geweest onder het regime van Pol Pot. Miljoenen burgers zijn onder zijn leiding op de meest gruwelijke wijzes gemarteld en vervolgens afgeslacht. Het ging om doodgewone burgers. Het is volgens hem beter om een persoon te doden die onschuldig is dan een vijand te sparen. Het martelen gebeurde in de S21 gevangenis (een voormalige high school verbouwd door Pol Pot tot een gevangenis), waarna ze vervolgens afgeslacht werden in 1 van de 300 Killing Fields. Vervoer naar de Kiling Fields ging met massa's tegelijk, geblindoekt en vast aan een touw hup de vrachtwagen in. Om geen paniek te creeëren werden ze verteld dat ze naar een ander huis gingen,maar de werkelijkheid was dus anders.
In de Killing Fields waar wij geweest zijn, staat een grote stupa en op deze plaats worden jaarlijks nationale herdenkngen gehouden. Het is nu eigenlijk een hele rustige plek met vogelgefluit, en een mooi meertje waarbij de dieren en hun jonkies vrolijk heen en weer lopen. Maar in die tijd liep de Rode Khmer daar die iedereen afslachtten met alles behalve een kogel want dat was te duur. ook vrouwen en knderen/baby's, die bij de benen vastgepakt werden en tegen de bomen geslagen werden.Alles onder luide revolutionaire muziek waarvan het geluid uit grote speakers uit een grote boom kwam, die de Magic Tree werd genoemd, zodat het geschreeuw niet elders gehoord kon worden. Later iedereen in massagraven gedumpt. Afschuwelijk in 1 woord.
Al met al was het een dag met 1 grote brok in de keel door alle indrukken en verhalen. Het is nu de hoogste tijd voor meer vrolijkheid en dit zullen we zeker gaan treffen bij de Angkor Wat. Tot laters.